Broadbeach / deel twee

Zaterdag 4 november 

We hebben ontdekt dat in Surfers Paradise, een plaats boven Broadbeach, een woontoren staat waarvan je op de 77e verdieping een geweldig uitzicht hebt over de kust en het achterland. We besluiten er na het ontbijt heen te wandelen, het is maar 2 km. Na het kopen van een kaartje gaan we met de lift, met een onmetelijke snelheid naar boven. Zo snel waren we nog nooit en je merkt er niet van, Bovengrlomen was het Waw, wat een uitzicht, onbeschrijflijk mooi. We zaten op 322 meter, dus hoger dan de toren in Sydney. Foto’s maken dus en om de hoogte te vieren hebben we daar een wijntje gedronken. Over het strand weer terug naar Broadbeach. Het strand is prachtig maar de oceaan gevaarlijk. Bij aankomst op het strand zagen we dat twee mannen twee jongens van een jaar of 17 uit het water haalden. De strandwachten gingen met hun surfplank door de branding en konden zo bij de jongens komen. Knap werk van die mannen. 

Het water van de oceaan is zo’n 22 Gr. Dus best te doen om er met je voeten doorheen te lopen. Na de lunch bij een gelenheid hier in de buurt trekken we toch nog vol goede moed onze badkleding aan en gaan weer richting het strand. De temperatuur is inmiddels aardig opgelopen. Maarten en Johan nemen een snelle duik en na 40 minuten verlaten we het strand weer. Wat ons opvalt is dat hier niet veel mensen liggen te bakken zoals wij dat in Nederland kennen. Het risico van verbranden        en huidkanker is hier vele malen groter. Wij zoeken ons appartement weer op en spoelen al het zand weer van ons af. 

Zondag 5 november 

Ook vandaag waren we weer vroeg wakker, het is hier vroeg licht, zo rond 5 uur. Gisteren hadden we al gesloten dat we vandaag het Tamborine NP zouden bezoeken. Het ligt hier 45 km vandaan en ook de weg erheen is weer prachtig. Bij de parkeerplaats aangekomen besluiten we de wandeling naar de Curtis watervallen te maken. Nu krijgen we echt het gevoel in een regenwoud te lopen. Schitterende varens, heel hoog, zoals wij die ook in New Zeeland hebben gezien. Ook het klimaat is er vochtig en de bomen erg hoog. Op een bepaald moment horen we boven in de  bomen een hoop geschreeuw en we ontdekken honderden vleermuizen van een afmeting zoals wij ze nog nooit gezien hebben. Altijd gedacht dat het nachtdieren zijn maar deze waren heel goed wakker. Onze tocht weer vervolgd naar de waterval die miet spectaculair maar wel mooi was. ( we raken verwend) Het pad weer verder vervolgd en het zou een rondwandeling moeten zijn maar wij vonden de stenen waarop we moesten stappen om aan de overkant te komen te glad en zijn daarom langs dezelfde kant van het water teruggelopen, dan ziet het pad er toch weer anders uit. Daarna het plaatsje Eagle Heijght verkend waarbij we langs een winkel/restaurantje kwamen die Nederlandse producten verkoopt. Vandaag waren de oliebollen in de aanbieding, aan ons niet besteedt . De eigenaresse was een opdringerig type dus zijn we met een smoes weggegaan. Na in het dorp wat gegeten te hebben we de Tamborine Rainforest Skywalk gedaan. Mooi aangelegd pad hoog boven het echte regenwoud . Na de wandeling kwamen we alle vier tot de conclusie dat puur natuur toch veel leuker is dan een woud met constructies van bruggen en uitkijkposten . Al met al weer een heel geslaagde