Vrijdag, 18 oktober 2019

Vrijdag, 18 oktober 2019

We ontbijten om 07.00 uur want wij worden vroeg  opgehaald voor de boottocht op zoek naar walvissen. We rijden van Swakopmund naar Walvisbay en gaan aan boord van een catamaran. Na een paar minuten varen krijgen we al gezelschap van een zeehond en een pelikaan. Volgens mij zijn die dieren zo slim om de boten te volgen die de haven uitvaren, zij krijgen dan vis. Voor de boten die de haven inkomen hebben ze geen interesse, die zijn op de terugweg en daar valt niets meer te halen. Als de vis op is verdwijnen ze van boord. In plaats van koffie wordt een zoete soort sherry geschonken, smaakt niet slecht. 

We zien verder nog een paar kolonies zeeleeuwen op een zandbank liggen en er komt nog een verdwaalde pinguin voorbij zwemmem. Geen walvissen en dolfijnen, daar is het de tijd van het jaar niet voor. We krijgen nog een luxe lunch met champagne en oesters. Ik heb eerder wel eens oester gegeten en vond het altijd met een hap zeewater. Daarom heb ik vandaag ook niet het plan een oester te nemen, maar goed dat ik dit plan laat varen. Zal ook nooit meer zeggen dat een oester een hap zeewater is want als je ooit een oester uit Namibië hebt gegeten weet je wel beter. Die smaken echt verrukkelijk. Het blijft ook niet bij één oester,  omgerekend verorberen wij voor een aardig kapitaal want de grootste helft van ons gezelschap bedankt voor de hap. Terug in de haven betalen we de schipper en rijden weer richting Swakopmund. Onderweg zien we nog een hele kolonie flamingo's, schitterend gezicht. Er wordt even gestopt voor foto’s,

Ook 13.00 uur zijn we weer in Swakopmund waar onze eigen bus op ons wacht. De rit gaat vandaag naar Twyfelfontein. Eerste gedeelte langs de kust waar we nog even stoppen bij een scheepswrak dat in beslag is genomen door aalscholvers. We rijden weer wat meer het binnenland in, links en rechts van de weg alleen maar zand. Wat een vlaktes, onvoorstelbaar.

We stoppen in Uis, een kleine nederzetting met het enige toilet op dit traject. Bij Uis is ook een benzinestation waar je kan tanken en natuurlijk ook je band kan laten repareren, dat zal voor veel toeristen noodzakelijk zijn, het aantal kapotte banden was weer niet te tellen op de weg hierheen. Bij Uis werd tin gewonnen, nu zijn nog de restanten van een tinmijn te zien, witte bergen die er uitzien als zout. Langs de weg staan telefoonpalen waar kringen van stenen omheen liggen. Dit is omdat in dit gebied wilde olifanten voorkomen en wanneer die zich willen schuren gebruiken ze de dikste boom. Bomen staan hier niet dus zouden ze daarvoor de telefoonpalen gebruiken die het dan natuurlijk niet overleven.. Om dit te voorkomen liggen er scherpe stenen, daar houden olifanten niet van.

Over een heel hobbelige weg rijden we verder en na ruim twee uur bereiken we ons onderkomen voor deze nacht. Dit overtreft echt weer alles. Wat een bijzondere plek zo midden in de woestijn. Het vriendelijke personeel heet ons welkom en we krijgen een drankje aangeboden, de sleutels worden uitgereikt en we gaan onze kamer opzoeken. Dat is even lopen want het is een groot complex waar verschillende gebouwen opstaan die  elk weer acht kamers hebben. Het is al laat en tijd voor het diner dat in de vorm van een buffet klaar staat in het hoofdgebouw. Dat ziet er allemaal heel aantrekkelijk uit. Ik ga voor de Oryx, kip kan ik thuis wel weer eten. Ik heb er geen spijt van, het smaakt verrukkelijk. 

In de omgeving zijn heel oude rotsgravures en -tekeningen  te zien, ook hier bij ons hotel hebben we er al een paar gespot. Morgen gaan we de oudste en beroemdste schilderingen bekijken. We vertrekken dan om 08.00 uur en moeten voor het ontbijt de koffers weer voor de deur zetten zodat die in de bus geladen kunnen worden. Benieuwd wat ons morgen weer brengt.